Nieuwste Vaudeville

Nieuwste vaudeville

Dertien Rijen is de tijdelijke repertoire vereniging van 't Barre Land, Discordia en consorten die jaarlijks aan het eind van het seizoen samenkomt om een groot toneelspelersensemble te vormen. Waar naast het delen van de vrachtwagen, opslag, maaltijden, scripts, dramaturgische kennis, drank, ideeën, kostuums, histoire en acts, gewerkt wordt aan de opbouw van repertoire en stijlontwikkeling.

Na Der Narr und seine Frau heute abend in Pancomedia in 2006 (citaat: 'Het oude variété is natuurlijk een hele nieuwe uitvinding. In oude tijden heette het het nieuwe variété. Pas in nieuwe tijden noemt men het het oude variété.'), Vaudeville in 2007 en Impromptu in 2008 (citaat: 'Het enige wat we nodig hebben is een vloer waar je niet doorheen zakt.') speelt Dertien Rijen nu haar nieuwste vaudeville.

Uit het werk van Willem Wittkampf

/ uitvinder van de journalistieke monoloog

zoon van Simon Carmiggelt en vader van Ischa Meier

uit de hoogtijdagen van Het Parool

niet eerder vertoond materiaal

en fragmenten uit zijn ‘lachpil’


met: Annet Kouwenhoven Anouk Driessen Bert Haelvoet Czeslaw de Wijs Fleur Renes Ingejan Ligthart Schenk Margijn Bosch Martijn Nieuwerf Maureen Teeuwen Miranda Prein Sara de Bosschere en Vincent van den Berg.  Lees verder »

Op zoek naar de kern van Willem Wittkampfs gedachtenspinsels

De Volkskrant - 11 juni 2009, Karin Veraart

Het begint bij de tekst. Voor hun Nieuwste Vaudeville, zoals ze het noemen, putte Dertien Rijen uit het werk van Willem Wittkampf (1924-1992), journalist die tussen medio jaren vijftig en eind jaren zestig bekendheid verwierf met grote interviews in Het Parool en met zijn specifieke stijl –die het midden hield tussen spreek- en schrijftaal –een volgende generatie collega’s zou beïnvloeden. Wat Wittkampf ook deed: hij sprak voornamelijk met onbekende Nederlanders.  Lees verder »

Toneel is een koud kunstje

“Ik weet nog precies hoe ik destijds dat toneelstuk schreef. Nou schreef ik in die tijd veertig toneelstukken per jaar. Maar juist daaróm! Zo’n overweldigend succes als dat van Als Moeder te veel is - dat overkomt je nooit! Dan denk je allicht: ‘Laat ik vooral onthouden hoe ik het heb gedaan!’

Normaal schreef ik dus een toneelstuk per week … Wat zegt u? Zeven dagen? Niks zeven dagen! Zaterdags en zondags raakte ik geen pen aan! Vrijdagsavonds was het première, en pas zondagsavonds wist de directeur van het theater of er loop genoeg in zat voor twee weken. Meestal niet.  Lees verder »