't Barre Land; toneelspelersgezelschap.

Onder de titel 2x2=5 speelt ‘t Barre Land tot half mei teksten van de Russische schrijver Fjodor Dostojevski (1825 –1881). Ook is er ruimte voor werk van andere schrijvers, als het maar verband houdt met Dostojevski. We beginnen de tournee met een monoloog naar de roman Aantekeningen uit het ondergrondse (1864) van Dostojevski. Op dezelfde avond spelen we als uitsmijter ook een toneelbewerking van de roman Hondehart (1925) van Boelgakov, een andere Rus. Een beknopte biografie van Boelgakov vind je op de website over zijn meesterwerk, de tijdens zijn leven onuitgegeven gebleven roman De meester en Margarita.  Lees verder »

Onder de titel 2x2=5 wijdde 't Barre Land seizoen 2001-2002 aan het
werk van Fjodor Dostojevski (1825-1881). De oogst bestond uit vier
voorstellingen naar romans van Dostojevski en een naar een novelle van
Michael Boelgakov. Vincent van den Berg speelde de monoloog Aantekeningen uit het ondergrondse.
Op dezelfde avond speelde het ensemble de uitsmijter Hondehart van
Boelgakov. De tweede avond bestond uit Witte nachten en De zachtmoedige
als monoloog door Jacob Derwig. De vuistdikke roman Misdaad en straf was de finale van 2x2=5.

De vermenigvuldiging 2x2=5 noteert Dostojevski in zijn roman Aantekeningen uit het ondergrondse
en stelt deze tegenover 2x2=4. Dit staat voor de wereld van formules,  Lees verder »

Vernietiging van het bestaande omwille van een hoger doel. Dat is het motief van student Raskolnikov voor een moord op een pandjesbazin. Temidden van op drift geraakte figuren als de drankzuchtige ambtenaar Marmeladov, de nihilist Svidrigajlov en de verlichte kapitalist Loezjin zet hij een gesprek in gang over de grenzen van ethiek.

In ons eigen atelier de Snijzaal is deze voorstelling gespeeld op zo 3, ma 4 & zo 10, ma 11 oktober 2004.
In 2002 speelde 't Barre land deze voorstelling met andere stukken van Dostojevski onder de titel 2x2=5.

Een jaar lang volgde fotograaf Werry Crone 't Barre Land en maakte een documentaire van de werkwijze van dit collectief. Hij laat zien dat er geen voor- en achter de schermen bestaat, geen voor- en na de première maar dat kunst bij 't Barre Land altijd een proces is. Van de vrachtwagen op de Afsluitdijk, het ombouwen van een stal tot tijdelijk theater, het slapen in de kleedkamer, de invloed van een nieuwe cirkelzaag op het decor tot de tafel met theepot, woordenboeken en laptops.  Lees verder »

De Volkskrant, 20 april 2002 - Karin Veraart

Sterfscènes zijn niet meer dan een lichte struikelbeweging of een kort plofje. De ambtenaar Marmeladov, die wordt overreden, de querulant Sjvidrigailov die er een einde aan maakt – het gebeurt haast terloops, zonder dramatiek; net als ook de liefde met weinig emotioneel vertoon gepaard gaat. Het draait om andere passies in Misdaad en straf van ’t Barre Land: die voor de redeneerkunst, de mooie theorie, de fascinatie voor de geestelijke manipulatie, de uitdaging de ander te slim af te zijn, en voor de innerlijke strijd – die van een moordenaar. En reken maar dat het warm wordt op het toneel.  Lees verder »

Trouwt, 20 april 2002 - Arend Evenhuis

Als toneelspelers te lang in hetzelfde toneelstuk staan, zakt die voorstelling in of glijdt die af naar gemakzuchtig geschmier. 'Een uitgewoonde voorstelling', heet het dan.

Als je een voorstelling kunt uitwonen, dan kunnen toneelspelers ook hun toeschouwers uitwonen. En dat gebeurt jammerlijk met het toneelstuk Misdaad en straf dat het theatercollectief ’t Barre Land naar Dostojevski's roman Schuld en boete ensceneert.  Lees verder »