Dertien Rijen is de tijdelijke repertoire vereniging van 't Barre Land, Discordia en consorten die jaarlijks aan het eind van het seizoen samenkomt om een groot toneelspelersensemble te vormen. Waar naast het delen van de vrachtwagen, opslag, maaltijden, scripts, dramaturgische kennis, drank, ideeën, kostuums, histoire en acts, gewerkt wordt aan de opbouw van repertoire en stijlontwikkeling.
Na Der Narr und seine Frau heute abend in Pancomedia in 2006 (citaat: 'Het oude variété is natuurlijk een hele nieuwe uitvinding. In oude tijden heette het het nieuwe variété. Pas in nieuwe tijden noemt men het het oude variété.'), Vaudeville in 2007 en Impromptu in 2008 (citaat: 'Het enige wat we nodig hebben is een vloer waar je niet doorheen zakt.') speelt Dertien Rijen nu haar nieuwste vaudeville.
Uit het werk van Willem Wittkampf
/ uitvinder van de journalistieke monoloog
zoon van Simon Carmiggelt en vader van Ischa Meier
uit de hoogtijdagen van Het Parool
niet eerder vertoond materiaal
en fragmenten uit zijn ‘lachpil’
met: Annet Kouwenhoven Anouk Driessen Bert Haelvoet Czeslaw de Wijs Fleur Renes Ingejan Ligthart Schenk Margijn Bosch Martijn Nieuwerf Maureen Teeuwen Miranda Prein Sara de Bosschere en Vincent van den Berg.
Lees verder »
De acteurs zitten achterin de zaal, met de rug naar het publiek. Het is net als de eerste keer en ik ben blij, want ik vind het beeld mooi en treffend, ik weet niet waarom. De linkerwand baadt in het licht, de suggestie van enorme hoogte/diepte. Er klinkt geroezemoes, het geroezemoes dat normaal op de tribune plaatsvindt, maar ditmaal komt het van de spelers, wij zijn muisstil.
Iemand maakt zich los van de groep en komt naar voren, kijkt heen en weer. Een ander volgt, maakt zijn haar nat in een teil. Iemand schrijft met een krijtje een lijst op de wand, terwijl hij ondertussen een andere kant op kijkt. Een actrice gooit een flesje water in een tinnen bakje, blaast erin en gaat op haar rug liggen. Lees verder »