't Barre Land; toneelspelersgezelschap.

Donderdag, verkiezingsavond. Dit is de vierde avond dat ik de voorstelling zie. Een aantal dingen die ik in eerder verslagen beschreven heb, laat ik nu achterwege.
Opnieuw de zwart geklede groep tegen de achterwand. Veel tegenlicht. Op de vloer grote schaduwen vanuit het grit. De sfeer van een stille zomerdag in een bos. Gemummel en gemurmel, iets wat klinkt als een stemoefening. Stilte.
Jorn steekt schuin over, handen in de zak, kijkt om zich heen. Wisselt een blik met Matthias. Tegelijk beginnen ze te lopen. Matthias maakt een ommetje rond de tribune die los van de wand staat.
Beiden voegen zich weer bij de rest. Gefluister, overleg.  Lees verder »

HOW TIME FLIES...  Lees verder »

Voor het begin, als de acteurs zich verzamelen tegen de achterwand,  is er een opgewekte bedrijvigheid. Er is gepraat en gelach, ook bij het publiek dat binnenkomt. Voor het eerst passen niet alle mensen op de tribune en zitten er ook  mensen op het balkon.
Een stilte daalt in. Matthias komt als eerste naar voren plakt een stuk kauwgom op de zijwand.
Al snel volgen anderen. Miranda vult een glas met water en begint daarin te blazen, maar Annet en Jorn vinden het niet goed. Ze pakken haar het glas af. Ze geven het aan Matthias die het opdrinkt.  
Van twee kanten wordt Miranda een tinnen bakje aangeboden, Jorn wil haar een strooien hoed aanbieden, maar blijft twijfelend staan.    Lees verder »

De Modernen of Feitelijk, eigenlijk waarschijnlijk zijn we (≠ wij) met zijn (≠ z’n) allen Shakespeare (≠ Bacon) (7 VI, 2010, voorlopige inventarisatie van de feiten)(Toneel: toneel. Gelach. Positieve geluiden, vorige week, bij de première nog benoemd, overgaand in geroezemoes over voorwerpen en misdragingen. Of heb ik dat verkeerd verstaan? Heb je je pakkie al aan? Niet dat trage gedoe, hè? Hier achter ligt een groot struikelblok. Voor grensgevallen. O God. Dat je weet wie ik ben. Nee, precies. Dat is te donker. Wat is er nou zo modern? De inrichting in elk geval niet. Die is eerder rustiek te noemen. Veel eerlijk onbeschilderd hout.  Lees verder »

 Lees verder »

Loek Zonneveld schreef voor De Groene
Amsterdammer nr.18 een vervolg op zijn kritiek in nr 17 over Rosencrantz &
Guildenstern are dead, die hij zag op 22 april 2010 in Den Haag bij
Theater a/h Spui.  Lees verder »

Loek Zonneveld schreef voor De Groene Amsterdammer  nr.17 een kritiek over Rosencrantz & Guildenstern are dead, die hij zag op 22 april 2010 in Den Haag bij Theater a/h Spui.  Lees verder »

Henk Roozeboom  interviewde acteur en vertaler Martijn Nieuwerf voor de Ons Utrecht van 10 maart 2010 over de voorstelling en de vertaling.

Rosencrantz en Guildenstern spelen zo'n klein rolletje in Shakespeare's Hamlet, dat er aan het eind van Hamlet door iemand "Oh ja, Rosencrantz en Guildenstern zijn dood" geroepen wordt. Juist deze figuren spelen een hoofdrol in het nieuwe toneelstuk van theatergezelschap Het Barre Land. Meer in bijlage in PDF.

Kester Freriks besprak voor het NRC van dinsdag 16 maart 2010 de voorstelling van donderdag 11 maart in Theater Kikker.  Lees verder »