't Barre Land is van mening dat Schnitzler één der lichtvoetigen is, dat zijn stukken tragi-komedies zijn, en dat ze als zodanig opgevoerd dienen te worden. Er is een grote kans dat ’t Barre Land het oeuvre van Schnitzler blijft ensceneren zo lang het gezelschap bestaat – evenals het repertoire van Tsjechov, Beckett en Perec.
Na Anatol en de verstrengelde monologen lt. Gustl & mej. Else, speelt het gezelschap nu: De eenzame weg of de egoïsten. Een weerzien van oude vrienden, voorbijgangers in elkaars leven en een samenspraak van oost-indische gesprekken, onder het motto: "Veel bekennen betekent meestal een arglistiger bedrog dan alles verzwijgen." . Voor de gelegenheid wordt het ensemble aangevuld met Ellen Goemans.
In 1900 noteerde Schnitzler als mogelijk thema voor een stuk:
'Vrijgezellen. te schilderen: iemand die altijd van zich liet houden, niets teruggaf en de mensen alleen gebruikte. Nu zijn grote eenzaamheid, grenzend aan vertwijfeling. Hij wil trouwen, zelfs als hij vermoedt dat ze hem zal bedriegen. Maar hij heeft nog iemand. Zijn vriend: "Ik weet zelf eigenlijk niet waarom ik je altijd zo graag heb gezien."'
Datzelfde jaar maakte hij een aantekening om een ander thema uit te werken:
'De echte vader vindt zijn zoon, wonend bij iemand die de zoon voor zijn vader houdt. Jaloers, vertelt hij het aan de zoon. Maar de zoon houdt zo van zijn pleegvader, dat hij, uit angst dat de pleegvader achter de waarheid komt, de echte vader doodt.'
In 1903, tijdens een vakantie in Lugano, voegt hij de twee thema's samen onder de werktitel De egoïsten. Op 13 februari 1904 vindt in Berlijn de eerste opvoering plaats van het stuk als De eenzame weg.
van/met/door : van den berg/bosch/nieuwerf/driessen/goemans/ligthartschenk/de wijs/bakkeren/diepenbrock Lees verder »
